Άτιτλο

Πρόσφατα μία γνωστή μου βίωσε την απώλεια ενός αγαπημένου της προσώπου… 

της μητέρας της.

Η μητέρα, με χρόνια προβλήματα συμπεριφοράς και με διάγνωση καρκίνου 

τα τελευταία δύο χρόνια, 

εσώκλειστη σε ίδρυμα για “ καλύτερη παροχή φροντίδας”.

Η γνωστή μου,  απορροφημένη και πλήρως δοσμένη σε πολυάσχολο 

πρόγραμμα “ειδικού σχολείου”.

Πριν μερικές μέρες η γνωστή μου, επισκέφθηκε τη μητέρα της μετά από πολύ 

καιρό. 

Επέστρεψε στην καθημερινότητά της  και δύο μέρες αργότερα έμαθε 

πως η μητέρα της “ έφυγε”, 

έτσι απλά…

Μου έδωσε να διαβάσω τον επικήδειο. Ωραίος λόγος… ποίημα ενός 

γνωστού φιλοσόφου της Ανατολής!

Πώς να αποτυπώσεις τον πόνο ενός ανθρώπου σε χαρτί;

Πώς να του πεις πως ο πόνος δεν είναι πως η μάνα σου έφυγε απλώς 

από αυτή την κατάσταση – 

που γνωρίζει αλλά δεν αντιλαμβάνεται.  Θρηνεί χωρίς να ξέρει το γιατί.

Πώς να βγάλεις αυτόν τον άνθρωπο από τη θάλασσα της απόγνωσης;

- τι θα κάνω τώρα;... με ρωτά, ενώ έχει να δει τη μάνα της χρόνια και 

η ίδια είναι ήδη γιαγιά.

Πώς να της πεις πως θρηνεί για τα λόγια που δεν πρόλαβε να πει και για τις 

πράξεις που δεν έκανε;

Πώς να της πεις πως από τότε που έμαθε το “μαντάτο” η συμπεριφορά της 

στους άλλους έχει αλλάξει; Έχει γίνει 
πιο “ανθρώπινη”..

Πώς να της πεις ότι υπάρχει ακόμη καιρός να γεμίσει αυτό το 

κενό βάζο με λουλούδια;