Ο Ων

Ο Ων
"Μην κοιτάς τ'αγκάθια...ψάξε για το ρόδο"

6 Ιαν 2016

Λαχτάρησε τό νερό νά Τόν ἀγκαλιάσει



«Ἡ θάλασσα εἶδε καί ἔφυγε. Ὁ Ἰορδάνης ἐστράφη εἰς τά ὀπίσω».

Τά λόγια αὐτά τά ὁποῖα ἀκοῦμε σήμερα νά ἐπαναλαμβάνονται πολλές φορές, θυμίζουν ὅτι, ὅταν πέρασε ἀπό τήν Ἐρυθρά θάλασσα ὁ λαός τοῦ Ἰσραήλ πού ἦταν, σύμβολο ἁπλῶς τοῦ Θεοῦ τῆς δόξης, ἡ θάλασσα εἶδε καί ἔφυγε. Χωρίστηκαν τά νερά της καί πέρασε ὁ Ἰσραήλ σάν σέ ξηρά.

 Ὅταν πάλι τά σύμβολα τοῦ Θεοῦ τῆς δόξης ἔφτασαν στόν Ἰορδάνη, ἐπί τοῦ Ἰησοῦ τοῦ Ναυῆ, ἡ κιβωτός τῆς Διαθήκης δηλαδή καί ὁ λαός, πάλι «ὁ Ἰορδάνης ἐστράφη εἰς τά ὀπίσω». Καί ἔμεινε τό ἔδαφος, ἐκεῖ πού πρίν ἔρρεε τό νερό ξηρό. Καί ἐπέρασε πάλι ἡ Κιβωτός τῆς Διαθήκης καί ὁ λαός τοῦ Θεοῦ σάν σέ ξηρά.

Καί ὅταν γιά τρίτη φορά ὁ ἅγιος καί δίκαιος καί μέγας προφήτης Ἠλίας, ἤθελε νά περάσει τόν Ἰορδάνη, τόν κτύπησε μέ τήν μηλωτή του, δηλαδή μέ τό παλτό του θά λέγαμε σήμερα, καί ὁ Ἰορδάνης χωρίστηκε. Ἔφυγε τό νερό του, γύρισε πρός τά πίσω καί πέρασε ὁ Ἠλίας μαζί μέ τόν προφήτη Ἐλισαῖο σάν σέ ξηρά.

Τρία μεγάλα θαύματα, τά ὁποῖα μᾶς λένε, ὅτι μέ τό νερό τοῦ βαπτίσματος, τό ὁποῖο συμβολίζει ὁ Ἰορδάνης, ἀνοίγει ἡ πύλη πρός τόν οὐρανό, διάπλατα. Καί δέν ἐμποδίζει τήν πορεία τοῦ ἀνθρώπου πρός τά ἐκεῖ, οὔτε ἡ θάλασσα, οὔτε αὐτό τό ρευστό στοιχεῖο, τό νερό, τό ὁποῖο ὅταν τό ἀπολύσεις κατακλύζει τά πάντα. Ἀλλά ὅλα ὑποχωροῦν ἐνώπιον τῶν τέκνων τοῦ Θεοῦ, γιά νά τούς ἀφήσουν ἐλεύθερο τόν δρόμο.

Τί παράξενο πράγμα ὅμως!

 Ὅταν περνοῦσαν τά σύμβολα τοῦ Θεοῦ, ἡ κιβωτός τῆς Διαθήκης καί ὁ ἅγιος καί δίκαιος καί μέγας προφήτης Ἠλίας, «ἡ θάλασσα εἶδε καί ἔφυγε καί ὁ Ἰορδάνης ἐστράφη εἰς τά ὀπίσω». Ὅταν ὅμως ὁ ἴδιος ὁ Θεός τῆς δόξης, Ἰησοῦς Χριστός, ὁ εὐλογητός εἰς τούς αἰώνας, μπῆκε μέσα στόν Ἰορδάνη, τό νερό τοῦ Ἰορδάνη λαχτάρησε νά τόν ἀγκαλιάσει καί νά πάει κοντά του, ὅσο πιό πολύ μποροῦσε κοντά του, γιά νά πάρει τήν εὐλογία του καί τή χάρη του. Καί ἀπό τότε πού ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός βαπτίσθηκε στόν Ἰορδάνη, ἔγιναν τά νάματα τοῦ Ἰορδάνη, ὅπως λέμε στίς σημερινές εὐχές, ἰάματα. Ψυχῶν καί σωμάτων.

Καί ψυχῶν μέν ἰάματα γίνονται μέ τή χάρη τοῦ Ἁγιασμοῦ, τόν ὁποῖο καί σήμερα τελοῦμε. Καί μεταβάλλεται τό νερό μέ τήν εὐλογία, στήν κατάσταση στήν ὁποία βρέθηκε καί ἀπόκτησε τό νερό τοῦ Ἰορδάνη, ὅταν ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός μπῆκε μέσα σέ αὐτό καί ἔγινε ἄφθαρτο καί πηγή ἀφθαρσίας.

Καί ἀφθαρτοποιεῖ ἐκείνους πού βαπτίζονται μέσα στό νερό τοῦ Ἰορδάνου.

Μακάριος ὁ ἄνθρωπος, πού τήν χάρη πού παίρνει στό νερό τοῦ Ἰορδάνη, στό βάπτισμα, στήν ἁγία κολυμβήθρα, τήν διατηρεῖ. Διότι ὅπως εἴπαμε προηγουμένως, ὅταν θά ἔλθει ἡ ὥρα γιά νά βαδίσει πρός τή γῆ τῆς Ἐπαγγελίας, πρός τήν ἄνω Ἱερουσαλήμ, πρός τήν Βασιλεία τῶν οὐρανῶν, τά πάντα θά ὑποχωρήσουν καί θά τοῦ ἀνοίξουν τόν δρόμο διάπλατα.


Από ‘Ομιλία Τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Νικοπόλεως κυροῦ Μελετίου’, Πρέβεζα

Δεν υπάρχουν σχόλια: