Το δωρηθέν ακατάληπτο

Επιμένω σε έναν άλλο κόσμο. Τον έχω ονειρευτεί.

Τόσο πολύ έχω σεργιανίσει μέσα του, που πια

είναι αδύνατο να μην υπάρχει.

Χρίστος Λάσκαρης

Πηγή

“…η πολλαπλότητα των θεϊκών εκδηλώσεων δεν μπορεί να θίξει την ενότητα του Θεού, επειδή ο Θεός υπερβαίνει τις κατηγορίες του όλου και των μερών και, παραμένοντας όλως απρόσιτος μέσα στην ουσία Του, αποκαλύπτεται ολόκληρος  σε κάθε ενέργεια, ενέργεια Θεού ζώντος.

Η καλοσύνη δεν αποτελεί μέρος του Θεού, ενώ η Σοφία Του ένα άλλο, η Δόξα Του ή η θεία του Πρόνοια ένα άλλο ακόμη μέρος, αλλά ολόκληρος είναι όλος καλοσύνη, ολοκληρωτικά όλος Σοφία, ολοκληρωτικά όλος Θεία Πρόνοια και ολοκληρωτικά όλος Δόξα. Επειδή όντας μοναδικός, δεν μερίζεται, αλλά κατέχει με τον ίδιο τρόπο, κάθε μία από τις ενέργειές Του αυτές και εκδηλώνεται ολοκληρωτικά όλος με την παρουσία Του και την ενέργειά Του μέσα στον καθένα με τρόπο ενοποιό, απλό και αδιαίρετο. (Διάλογος Ορθοδόξου και Βααρλαμίτη, Παλαμά, Έργα ΙΙ, σ. 209).”

 …ο Θεός είναι ταυτόχρονα απρόσιτη ουσία –επειδή είναι ο μόνος Δημιουργός και μόνος Αδημιούργητος, μη αποκαλυπτόμενος παρά εκεί που το επιθυμεί και σε βαθμό που ο ίδιος προσδιορίζει – και Θεός Ζων που επεθύμησε να αποκαλυφθεί εντελώς στον άνθρωπο με τον Υιό Του και να προσφέρει στον άνθρωπο την αδημιούργητη δική Του ύπαρξη.

…η χάρη  - δημιουργός, λυτρωτική ή εξαγιαστική- δεν είναι αντικείμενο που με αυτό ο Θεός δωροδοκεί τα δημιουργήματα, αλλά εκδήλωση της ύπαρξης του Ζώντος Θεού.

“…αφότου ο Θεός έγινε άνθρωπος, όλα τα δώρα της θεϊκής Του δύναμης μάς έχουν παραχωρηθεί (΄Β Πέτρ., ά, 3). Και γι’αυτό θα είναι η αναπηρία μας πλημμυρισμένη από θεϊκή δύναμη, το ψεύδος μας θα σβηστεί από τη θεϊκή αλήθεια, τα σκοτάδια μας θα πλημμυρίσουν από το θεϊκό Φως…” (Μητροπολίτη Μόσχας Φιλαρέτου).

John Meyendorff

Επιλεγμένα αποσπάσματα από το βιβλίο “Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς και η Ορθόδοξη μυστική παράδοση”, σελ. 154-160.