Ο Κύριος με τη σάρκωσή
Του, πριν να μας ζητήσει αυτόν τον χριστοκεντρισμό, έζησε τον έρωτα τού πιο
τέλειου ανθρωποκεντρισμού, γι’αυτό είναι και ο Μόνος που δικαιώνεται να
απαιτήσει τον χριστοκεντρισμό. Μ’αυτόν απαλλάσσει ουσιαστικά τον άνθρωπο από
τον εγωκεντρισμό, δίνοντάς του ρεαλιστικό σχήμα ζωής και χαρίζοντάς του τις προπτωτικές
διαστάσεις της ανθρωπιάς του. Αυτή η μεταμόρφωση του ανθρώπου δεν
πραγματοποιείται μόνο στη σφαίρα του ιδεατού και του μυστικού χώρου και τρόπου,
αλλά υλοποιείται στην καθημερινή ζωή. Έτσι έρχεται σε αθέλητη αναμέτρηση με τη
ζωή των άλλων, προσκρούει στους άλλους και οι άλλοι προσκρούουν σ’αυτή. Μ’αυτήν την πρόσκρουση δημιουργείται ο σταυρός
μας…
…Τότε που ο άνθρωπος ελεύθερα
θα στέρξει τον σταυρό του, θα υλοποιήσει την ύψιστη ανάπτυξη της ελευθερίας του.
π.
Αντώνιος Ρωμαίος
Απόσπασμα
από το βιβλίο “Μαθητεία στον σταυρό”, εκδ. Εν Πλω, Αθήνα 2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου