Η Αγάπη

Η Αγάπη προσφέρθηκε και με υποδέχτηκε, όμως η ψυχή μου

αποτραβήχτηκε,

Ένοχη από σκόνη και αμαρτία.

Αλλά η Αγάπη άμεσα, παρατηρώντας ότι δίσταζα,

από την πρώτη είσοδό μου, με πλησίασε,

ρωτώντας με γλυκά, εάν κάτι μου έλειπε.

Ένας καλεσμένος, απάντησα, που να αξίζει να βρίσκεται εδώ!

Η Αγάπη είπε, Εσύ θα είσαι αυτός!

Εγώ, ο αγενής, ο αγνώμων;

Αχ, Αγαπητέ μου, δεν μπορώ να σε αντικρίσω!

Η Αγάπη κράτησε το χέρι μου, και απάντησε χαμογελώντας:

Ποιος έφτιαξε τα μάτια παρά εγώ;

Αλήθεια, Κύριε, αλλά τα αμαύρωσα· άφησε την ντροπή μου να πάει εκεί

που της αξίζει...

Και μήπως δεν γνωρίζεις, λέει η Αγάπη, ποιος βάσταξε την ευθύνη;

Αγαπητέ μου, τότε εγώ θα υπηρετήσω...! Πρέπει να καθίσεις, λέει η

Αγάπη, και να γευτείς τη σάρκα μου!!

Και έτσι κάθισα και έφαγα....

George Herbert