Οφείλω μια συγνώμη στο
Θεό για όσα μου χάρισε και δεν τα χάρηκα. Για εκείνα που μου έδωσε και δεν τα
πήρα. Μα κι γι αυτά που μου ζήτησε και δεν του έδωσα. Πάνω από όλα θέλω να
κλάψω στην αγκαλιά Του, για όλες εκείνες τις μέρες που δεν έζησα και απλά επιβίωσα.
Να πω συγνώμη για όσα
σε αγαπώ δεν είπα, σε αγκαλιές που δεν έδωσα, σε πόρτες που έκλεισα, σε
τηλέφωνα που δεν σήκωσα, σε μάτια που δεν αντίκρισα, σε φιλιά που δεν
σαρκώθηκαν και σε προσευχές που δεν ειπώθηκαν…
Τέλος να πω, ότι εάν
βρήκες έναν άνθρωπο να σε νιώσει, να σε καταλάβει, να σε αγαπήσει, κράτα τον,
κι ας είναι στην άλλη άκρη της γης. Φτάνει που τον βρήκες…. Δεν θα σου τύχει
πολλές φορές την ζωή. Και να θυμάσαι, ότι στα δώρα λες ευχαριστώ κι ας μην τα
ξετυλίξεις ποτέ..
π.Λίβυος
2 σχόλια:
Υπέροχο!!! Ευχαριστούμε πολύ!!! Κι οι γραμμές του τρένου γιατί επιλέχθηκαν;;; Αν δηλώνουν αποστάσεις είπαμε τον φίλο τον κρατάς ακόμη κι αν είναι στην άλλη άκρη της γης. Τα ωραιότερα δώρα του Θεού είναι οι άνθρωποι που φέρνει στη ζωή μας και... τρέμω μην αφήσω τέτοια Δώρα "τυλιγμένα"...
Οι γραμμές του τρένου επιλέχθηκαν συμβολικά για να δοθεί έμφαση στο νόημα του κειμένου. Μπορεί να κάθεσαι δίπλα με τον άλλο και οι καρδιές σας να βρίσκονται χιλιόμετρα μακριά. Μπορεί πάλι να βρισκεστε χιλιόμετρα μακριά αλλά οι καρδιές σας να μοιράζονται κοινό χτύπο...τον δικό Του.
Δημοσίευση σχολίου