photo: Lingfield, Surrey
Χωρίς αρχή και τέλος
Εκείνος, εισέρχεται στο ενδιάμεσο της χωροχρονικότητάς μας και διαρρέει την
αιωνιότητα στο παρόν. Ως ποτάμιο ύδωρ το “πάντοτε” κατακλύζει κάθε συνοριακή
γραμμή μεταξύ τέλους και αρχής, καθιστώντας την αρχή τέλος και το τέλος μιαν αρχή,
και όλη τη ζωή του ανθρώπου ατέλεστη πορεία.
Ένας Θεός που γνωρίζει
να γίνεται συνοδοιπόρος και φίλος, όχι εξουσιαστής. Ένας Θεός που θα μπαίνει στις
πορείες σου για να σε βγάζει στις δικές Του. Θα περπατά το δρόμο σου ανοίγοντάς
σου τον δικό Του, χωρίς να το αντιλαμβάνεσαι, χωρίς να σε πιέζει. Πάντα θα ξεκινάς
από κάποια Ιεροσόλυμα ανεκπλήρωτων προσδοκιών προς κάποια Εμμαούς ευχαριστιακής
πλήρωσης και στην πορεία θα αναφλέγεσαι.
……......
Μην Τον περιμένεις
λοιπόν στα ορατά, στα έκτακτα και στα φανταχτερά. Τον Θεό δεν Τον περιμένουμε,
γιατί είναι ήδη παρών. Τον ανακαλύπτουμε, Τον κυνηγούμε, Τον φωνάζουμε από την
κρυψώνα του και Τον συναντούμε. Μην αναζητάς τον Θεό εκεί που όλοι περιμένουν
να Τον βρουν, ψάξτον εκεί που όλοι Τον χάνουν.
π. Βασ.
Χριστοδούλου, “Μείνε μαζί μας, βράδιασε”, εκδ. Γρηγόρη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου