Το βάθος της σταγόνας
Οι αριθμοί μου
εξαντλήθηκαν μετρώντας το βάθος
της σταγόνας που
στάλαξε πάνω απ' το φύλλο
του δέντρου στο χέρι
μου. Ξανάρχισα πάλι
και πάλι εξαντλήθηκαν.
Κύριε,
που τελειώνει το φως;
Που τελειώνει η αγάπη;
Που τελειώνουν τα
χρώματα;
Μες
στο ταξίδι είναι η λύπη
Μες στο ταξίδι είναι η
λύπη.
Τριγυρίζει τη γη σα
βασίλισσα στην άμαξά της,
με μια σκέπη απλή χωρίς
περιδέραια χρυσά,
δαχτυλίδια ή άλλα
κοσμήματα
μ' ένα χαμόγελο
αδιόρατο μόνο
πάνω στα χείλη της. Τα
ταξίδια, γνωρίζει,
είναι μακρά. Η ζωή
είναι σύντομη.
Μόλις που πρόφτασα κι
αντάλλαξα έναν
θερμόν, είναι αλήθεια,
ασπασμό με τον ήλιο.
Αυτό ήταν όλο. Κι η
λύπη στην άμαξα.
Ν. Βρεττάκος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου