Η γιορτή των αγγέλων-8 Νοεμβρίου

Πηγή:ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΗΣ

Τη μέρα πού όρισε η Εκκλησία μας, για να γιορτάζει τις στρατιές των αγγέλων, θα πρέπει να τη νιώθει καθένας μας, μέρα προσωπικής του γιορτής.  Ένας στενός αχώριστος φίλος μας γιορτάζει. Ο Άγγελος μας!

Μέρα και νύχτα στέκει δίπλα μας, αόρατη προστασία. Μας παρακινεί ή μας συγκρατεί, παρακαλεί το Θεό για μας και θλίβεται για τα λάθη μας. Είναι ένα προνόμιο, ένα δώρο της άκρας θεϊκής φιλανθρωπίας, στον κάθε άνθρωπο. Με ποιο σωματοφύλακα «υψηλού» προσώπου, μπορεί να συγκριθεί ό φύλακας άγγελος μας;

Όμως ο νους μας, που οι αισθήσεις τον παγιδεύουν στα φαινόμενα του κόσμου τούτου, ξεχνάει ασυγχώρητα, αυτόν τον αόρατο πιστό φύλακα. Δεν τον σκεφτόμαστε, δεν τον προσκαλούμε σε βοήθειά μας, δεν δείχνουμε υποχρεωμένοι κι ευγνώμονες απέναντι του.

Μέσα στο χώρο της Αγίας Γραφής, άγγελοι κινούνται αδιάκοπα, από τον ουρανό στη γη. Κομίζουν την εντολή του Θεού, στον άνθρωπο. Είναι η επικοινωνία Του με το πεσμένο πλάσμα. Άλλοτε μ' ένα μήνυμα χαροποιό, ελπιδοφόρο κι άλλοτε προειδοποιητικό ή προφητικό. Μέσα απ' τα δρώμενα στην Παλαιά και την Καινή Διαθήκη, διαγράφεται ο ρόλος τους, δοξολογίας του Θεού και διακονίας των ανθρώπων.

Ό Αβραάμ στέλνει το δούλο του Ελιέζερ στη γενέτειρα του, με σκοπό να βρει γυναίκα στο μονάκριβο Ισαάκ. Ανάμεσα στ' άλλα του λέει με πεποίθηση: Ο Θεός, θα σου στείλει οδηγό άγγελο για να σε βοηθήσει να διαλέξεις... Αλλά κι ο Ιακώβ, όταν φτάνει στη Βαιθήλ  και κατάκοπος πέφτει να κοιμηθεί, βλέπει στ' όνειρο του μια μακριά σκάλα που στερεώνεται στη γη κι ακουμπά στον ουρανό. Πλήθη αγγέλων την ανεβοκατεβαίνουν. Στην κορυφή της, ο Θεός, που τον ευλογεί και παραδίνει σ' αυτόν και τους απογόνους του, τον τόπο.

Στον Δανιήλ πάλι, διαβάζουμε το εντυπωσιακό περιστατικό των τριών Εβραίων, που δεν προσκυνούν τα χρυσά είδωλα του Ναβουχοδονόσορα. Τότε εκείνος, προστάζει να τους ρίξουν σ' ένα φλογισμένο καμίνι. Ο Θεός όμως, στέλνει τον άγγελο Του, που απομακρύνει τις φλόγες απ' τους τρεις νέους και δημιουργεί δροσιά ολόγυρα τους, έτσι που βγαίνουν άθικτοι, απ' την πύρινη αυτή δοκιμασία.

Στους ψαλμούς ο Δαβίδ, μιλάει συχνά για τους αγγέλους. Επικαλείται τη βοήθεια τους, εναντίον των εχθρών του «...άγγελος Κυρίου εκθλίβων αυτούς...» ή «άγγελος Κυρίου καταδιώκων αυτούς...». Καί άλλου, «ό ποιών τους αγγέλους αυτού πνεύματα...». Στην Παλαιά Διαθήκη, πέρα από το φύλακα άγγελο του κάθε ανθρώπου, φαίνεται κι ο φύλακας άγγελος ενός ολόκληρου λαού, του Ισραηλιτικού. «... Στέλνω μπροστά από σένα τον άγγελο μου, για να σε προφυλάξει στο δρόμο σου καί να σε οδηγήσει καί εγκαταστήσει στη χώρα πού σου έχω ετοιμάσει...». Και για να περάσουμε στο χώρο της Καινής Διαθήκης, ας θυμηθούμε ότι τη μυστηριακή νύχτα της Γέννησης του Χριστού, ανοίγουν πάνω απ' τη γη οι ουρανοί και τα πλήθη αγγέλων περπατούν ανάμεσα στους ανθρώπους, μιλάνε, ψάλλουν κι εξηγούν τα συμβαίνοντα, στον απλοϊκό κόσμο της Βηθλεέμ.

Συχνές οι εμφανίσεις των αγγέλων και στις Πράξεις των Αποστόλων. Όταν τους έριξαν στη φυλακή εξ αφορμής της επιτυχίας του κηρύγματος και θαυμάτων που έκαμαν«... άγγελος Κυρίου δια της νυκτός ήνοιξε τάς θύρας της φυλακής εξαγαγών αυτούς...».
Άλλα καί όταν κρατείται ο Πέτρος, δεμένος με αλυσίδες, ανάμεσα σε δυο στρατιώτες που τον φρουρούν κι ενώ κοιμάται μεσ' στη φυλακή «...ιδού άγγελος Κυρίου επέστη καί φως έλαμψεν εν τω οικήματι. Πατάξας δε την πλευράν του Πέτρου ήγειρεν αυτόν...». Στη συνέχεια του δίνει οδηγίες τι να κάνει και αφού τον βοηθάει να βγει έξω ο ρόλος του τελειώνει και εξαφανίζεται.

Ο Απόστολος Παύλος μας μιλάει για την ανυποψίαστη παρουσία των αγγέλων ανάμεσα μας «... της φιλοξενίας μη επιλανθάνεσθε δια ταύτης γαρ έλαθον τινές ξενίσαντες αγγέλους...». Όταν όμως ο βασιλιάς Ηρώδης δέχεται σε επίσημη συνάντηση τους εκπροσώπους των κατοίκων Τύρου και Σιδώνος, που τον κολακεύουν και τον επευφημούν σαν Θεό, «... παραχρήμα δε επάταξεν αυτόν άγγελος Κυρίου άνθ' ων ουκ έδωκε την δόξαν τω Θεώ...» Εδώ έχουμε μια τιμωρητική επέμβαση του αγγέλου. Γεμάτη η βίβλος από τα φτερουγίσματα. Άγγελος αναγγέλλει στον Ζαχαρία τη γέννηση του Προδρόμου. Άγγελος απευθύνει στην Παρθένο το χαίρε, καί την ευδοκία του Θεού να φέρει τον Υιόν Του στα σπλάχνα της.

Άλλα κι όταν ο Κύριος αποσύρεται στην έρημο, πριν αρχίσει το σωτήριο έργο Του και κει πειράζεται από τον διάβολο, μετά «άγγελοι προσήλθαν καί διηκόνουν αυτώ...».

Αλλά καί πόσες φορές δε μας θυμίζει τους αγγέλους και το ρόλο τους στη ζωή μας ο ίδιος ο Κύριος, «άπ' άρτι όψεσθε τον ούρανόν άνεωγότα και τους αγγέλους του Θεού αναβαίνοντας καί καταβαίνοντας επί τον υίόν του ανθρώπου...». Και μιλώντας για τους ταπεινούς: «οί άγγελοι αυτών εν ούρανοίς δια παντός βλέπουσι το πρόσωπον του πατρός μου του εν ούρανοίς...». Καί άλλου:«... πάς ός αν ομολογήσει εν έμοί έμπροσθεν των ανθρώπων καί ό υίός του ανθρώπου ομολογήσει εν αύτώ έμπροσθεν των αγγέλων του Θεού...» Και«... ούτω λέγω ύμίν, χαρά γίνεται ενώπιον των αγγέλων του Θεού επί ένί άμαρτωλώ  μετανοούντι...».

Όλη η ζωή του χριστιανού, από την ώρα της βάφτισής του, που άγγελοι χαρούμενοι κυκλώνουν την κολυμβήθρα, για το καινούργιο μέλος της Εκκλησίας ως τη στιγμή που κλείνει τα μάτια και συνοδεύουν την ψυχή του στο Δίκαιο Κριτή, είναι δεμένη με την αγγελική παρουσία.

Ο Κύριος, μας μιλάει ακόμα για το ρόλο τους και στην τελευταία στιγμή του κόσμου τούτου, την ώρα της συντέλειας, «...καί άποστελεί τούς αγγέλους αυτού μετά σάλπιγγας φωνής μεγάλης καί έπισυνάξουσι τους εκλεκτούς αυτού...».

Ελάχιστες από τις πολυπληθείς αναφορές του Κυρίου και των κατά καιρούς ανθρώπων του Θεού στους αγγέλους, είναι τα όσα γράφτηκαν. Ουσιαστική η παρουσία και η συμβολή τους στον καθημερινό αγώνα για τη σωτηρία μας. Για τούτο η Εκκλησία μας, μια μέρα της εβδομάδος -κάθε Δευτέρα- την αφιερώνει στη μνήμη τους. Ψάλλει για τους Αρχαγγέλους: «Των ουρανίων στρατιών αρχιστράτηγοι δυσωπούμεν υμάς ημείς οι ανάξιοι ίνα ταις υμών δεήσεσι, τειχίσητε ημάς σκέπη των πτερύγων της αυλού υμών δόξης...».

"Άγγελε μου", συνηθίζουμε να λέμε στον άνθρωπο που στέκεται δίπλα μας, γεμάτος καλοσύνη και αφοσίωση. Στον άνθρωπο δηλαδή που εκπληρώνει τον αγγελικό ρόλο. Τι ζηλευτή προσφώνηση! Άγγελε μου... Όταν ή μέρα μας τελειώνει, μέσα στο Απόδειπνο που τη σφραγίζει, υπάρχει η ιδιαίτερη προσευχή στον φύλακα άγγελο. Η ψυχή στρέφεται με τρυφερή εμπιστοσύνη στον ουράνιο φίλο και του απευθύνει τα τελευταία αιτήματα της: «Άγιε άγγελε... κράτησον της αθλίας καί παρειμένης χειρός μου... πάντα μοι συγχώρησον όσα σοι έθλιψα πάσας τάς ημέρας της ζωής μου καί ει τι ήμαρτον την σήμερον ήμέραν... σκέπασον με εν τη παρούση νυκτί... πρέσβευε υπέρ έμού προς τον Κύριον...».