Ένα βήμα τη φορά

Πηγή

Ο καλύτερος τρόπος για να βρεις διέξοδο είναι

να περάσεις από μέσα. 

Περπάτα. Μη φοβάσαι το δρόμο. Είναι ότι αξίζει πιο πολύ! Περπάτα. Κι αν νιώσεις πως απόκαμες, πως τα πόδια σου άλλο δεν σε κρατούν, θυμήσου τα δέντρα. Που περνούν από χίλιες κακοκαιρίες, από κεραυνούς, καταιγίδες και χειμώνες.  Χωρίς καθόλου άνθη και φύλλα. Μα, κάποτε έρχεται η άνοιξη. Και μαζί της και η ζεστασιά..

Περπάτα. Στην κάθε σου μέρα να χαμογελάς. Κι αν δε σου βγαίνει, κάνε λίγο μια μικρή στάση. Για να ανασάνεις. Σήκωσε ψηλά το κεφάλι σου στον ουρανό. Κλείσε τα μάτια σου κι ανάσανε. Μία βαθιά ανάσα που να χωρέσει μέσα της όλη τη δημιουργία. Κι άσε τον ουρανό να σου στείλει ό,τι κρίνει. Είτε στάλες βροχής, είτε ηλιαχτίδες θερμές. Γιατί όλα είναι ταξίδι στη ζωή αυτή. Ακόμα και οι στάλες και οι ηλιαχτίδες. Κι αυτές ταξίδι κάνουν για να΄ρθουν μέχρι εδώ.

Περπάτα. Ένα βήμα τη φορά. Περπάτα. Κι αν αποκάμεις θα είμαι δίπλα σου. Θα είσαι και συ δίπλα μου. Και μαζί μας η Αγάπη Του. Έχουμε τόσα να ανακαλύψουμε ακόμα..

Υγ: Το δίστιχο στην αρχή είναι από το ποιήμα του Robert Frost "A servant to servants"