Κι
αν δεν βρεις δρόμο … Φτιάξε.
Στην
αγάπη δεν υπάρχουν έτοιμοι δρόμοι …
Μ.
Λουντέμης
Είχε μάθει να
ζητιανεύει την αγάπη. Να ψάχνει αφορμές, να κυνηγάει κάθε λεπτή υποψία της. Μα
όσο κι αν έψαχνε, πάντα τα αδιέξοδα, εμμονικά, της έκλειναν κάθε δρόμο. Μέχρι
που μία νύχτα, άκουσε στων αστεριών τη συνοικία πως στα ανθρώπινα τα
σταυροδρόμια, ανθρώπους θ’ απαντάς.
Ο καθένας μας ζητάει
την αγάπη. Την ονειρεύεται με χίλιους τρόπους. Την περιμένει, τη λαχταρά. Έτσι
είμαστε πλασμένοι. Μα, λίγο η συνήθεια, λίγο τα σκοτάδια μας, λίγο – αν θες –
και ο εγωισμός μας, μας μπερδεύουν. Κι αν δούμε πυροτεχνήματα αγάπης,
εντυπωσιαζόμαστε. Μα τα πυροτεχνήματα είναι φτιαγμένα να διαρκούν για μία
στιγμή.
Η αληθινή αγάπη είναι ατέλειωτη
σαν τον ουρανό! Γιατί έχει αλλού την πηγή της. Και το θεϊκό αεράκι την απλώνει,
δροσερή, σε μέρη που εμείς, δεν την περιμένουμε. Μοιάζει να είναι τόσο
περίεργη. Τόσο δυναμική. Τόσο εφευρετική. Σε γεμίζει κι όλο τη θες πιο πολύ …
Να αγαπάς όσο μπορείς
πιο πολύ. Να μην περιμένεις ανταπόκριση για να αγαπήσεις. Κάνε την καρδιά σου
φωλιά ζεστή για όσους περιμένουν μια γωνιά. Μα μετά πέτα ψηλά. Όπως τα
χελιδόνια. Ακολούθα τον ουρανό, ασ’ τον να σου δείξει εκείνος που θα πετάξεις.
Κάνε προσευχή. Πες μια ευχή από την καρδιά σου και πέτα!
Κάνε προσευχή. Πες μια ευχή από την καρδιά σου και πέτα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου